Ο Νικολάκης, μπερδεμένος για το τι είναι πολιτική, ρωτά τον πατέρα του και εκείνος του απαντά με ένα παράδειγμα για να γίνει ακόμα πιο κατανοητός.
– Ακου παιδί μου… Εγώ που φέρνω τα λεφτά στο σπίτι και δουλεύω για όλους σας, είμαι ο καπιταλισμός. Η μαμά σου που φροντίζει για τα προβλήματα της οικογένειας, είναι η κυβέρνηση. Η κουβερνάντα που προσέχει εσένα και τον αδερφούλη σου είναι η εργατική τάξη και το μικρό σου αδερφάκι είναι το μέλλον…
Το παιδί ικανοποιημένο, πήγε για ύπνο, αλλά τον ξύπνησαν τα κλάματα του αδερφού του που ήθελε άλλαγμα…
Σηκώνεται και πάει να ειδοποιήσει την μαμά του, την είδε όμως να κοιμάται και πήγε να μιλήσει στην κουβερνάντα. Όταν όμως άνοιξε την πόρτα, είδε μέσα και τον μπαμπά του σε τρυφερές στιγμές μαζί της και απορημένος έφυγε…
Το πρωί και ενώ όλοι μαζί έτρωγαν το πρωινό τους, λέει ο μικρός:
– Μπαμπά, κατάλαβα τελικά τι είναι πολιτική!
– Μπράβο Γιωργάκη μου, για πες μας λοιπόν τι είναι…
– Μια ζωή ο καπιταλισμός θα πηδάει την εργατική τάξη, η κυβέρνηση θα κοιμάται και το μέλλον μας θα είναι χεσμένο..!
