σε

Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει

Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει

Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει. Ένας πολύ ελεεινός και κακός τύπος δικαζόταν και ο δικαστής απευθυνόμενος σε αυτόν του λέει

-Κατηγορείσαι ότι σκότωσες μια δασκάλα με ένα αλυσοπρίονο…

-Παλιοψεύτη! Ακούγεται μια φωνή από το βάθος της αίθουσας του δικαστηρίου.

-Ησυχία στο ακροατήριο, φωνάζει ο δικαστής, και κοιτάζει πάλι τον
κατηγορούμενο λέγοντας του:

-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες το παιδί που μοιράζει τις εφημερίδες με
ένα φτυάρι…

-Παλιομίζερε! Ακούγεται η ίδια φωνή από το βάθος της αίθουσας του
δικαστηρίου.

-Είπα ησυχία!

Φωνάζει ο δικαστής, κοιτάζει πάλι τον κατηγορούμενο και του λέει:

-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες και ένα ταχυδρόμο με ένα ηλεκτρικό
τρυπάνι…

-Εγωιστικό γαϊδούρι! Ξεφωνίζει ο ίδιος τύπος.

-Τι ξεσπάσματα είναι αυτά κύριε μου; Ρωτά ο δικαστής.

-Κύριε Δικαστά, είμαι γείτονας του κατηγορούμενου 10 χρόνια τώρα, και ξέρετε… ποτέ δε μου δάνεισε ένα εργαλείο όταν το χρειαζόμουν.

Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει

Ανέκδοτο της ημέρας με τζίνι: Ένας άντρας περπατάει στο δρόμο όταν σκοντάφτει πάνω σε ένα λυχνάρι. Το τρίβει όλος περιέργεια και εμφανίζεται ένα τζίνι

– Με ελευθέρωσες και σε ευχαριστώ, του λέει το τζίνι. Έχεις δικαίωμα για μια ευχή!

Ο άντρας σκέφτεται και του λέει:

– Πάντα ήθελα να πάω στην Ιαπωνία, όμως φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο και σε καράβι, για αυτό θέλω να κατασκευάσεις μια γέφυρα για να πάω με το αυτοκίνητο.

– Χα χα χα χα! Αυτό που ζητάς είναι αδύνατο…λέει το τζίνι. Σκέψου μόνο πόσο τσιμέντο χρειάζεται πόσο βαθιά πρέπει να μπουν οι κολόνες, άλλη ευχή πες μου!

– Ωραία λοιπόν επιθυμώ να μπορώ να καταλαβαίνω τις γυναίκες και πως να τις κάνω πραγματικά ευτυχισμένες.

Τότε του λέει το τζίνι…

– Στην γέφυρα που λέγαμε θέλεις 2 ή 4 λωρίδες;