—
Δύο ξανθιές, τώρα που ήρθε η άνοιξη και τα λουλούδια άνθισαν συζητούν και λέει η μία στην άλλη …!
– Δεν πάμε μια βόλτα στο χωριό;
– Καλή ιδέα, λέει η άλλη.
– Ξεκινούν λοιπόν για το χωριό.
– Φθάνοντας εκεί αρχίζουν να μαζεύουν λουλούδια από τους αγρούς όταν η πρώτη σκέφτεται και λέει: “Μιας και είμαστε εδώ, ας κάνουμε και καμιά δουλειά στο κτήμα.
– Ας κλαδέψουμε τα δέντρα που έχουν φουντώσει.
– Εντάξει”, λέει η άλλη. Ανεβαίνουν λοιπόν σε ένα δέντρο και καβαλούν ένα μεγάλο κλαδί που ήθελε κλάδεμα και αρχίζουν να το πριονίζουν.
– Το καβάλησαν όμως από την πλευρά που πριόνιζαν.
– Και πριόνιζαν, πριόνιζαν …..
– Σε λίγο περνά από κάτω μια γριά, τις βλέπει και βάζει τις φωνές…
– Καλά, χαζές είστε; Θα πέσετε να σκοτωθείτε έτσι όπως κάθεστε!
– Αυτές τίποτα. Συνεχίζουν να πριονίζουν …….
– Η γριά φεύγει και ξαναπερνά μετά από ώρα.
– Τις βλέπει πάλι στην ίδια θέση και βάζει πάλι τις φωνές: Μα καλά δεν καταλαβαίνετε; Θα πέσετε να σκοτωθείτε!
– Οι ξανθές όμως συνεχίζουν να πριονίζουν.
– Μετά από πολύ ώρα ξαναπερνά η γριά και τις βλέπει πάλι στην ίδια θέση.
– Βάζει και πάλι τρομοκρατημένη τις φωνές….
– Ε, είστε τελείως ηλίθιες; Θα πέσετε να σκοτωθείτε.
– Αυτές όμως συνεχίζουν να πριονίζουν.
– Μετά από ώρα, το κλαδί τελικά κόβεται και αυτές πέφτουν και “τσακίζονται”.
– Σπασμένα χέρια, σπασμένα πόδια, σπασμένα πλευρά, χάλια. Τις μεταφέρουν στο ΚΑΤ.
– Αρχίζουν ακτινογραφίες, βάζουν γύψους, τους κάνουν χειρουργικές επεμβάσεις, και τελικά βγαίνουν από το ΚΑΤ. Αρχίζουν φυσιοθεραπείες, γυμναστική, κάθε είδους ταλαιπωρία, κλπ.
– Η όλη ανάρρωσή τους κρατά ένα ολόκληρο χρόνο.
– Όταν επιτέλους γίνονται και πάλι καλά, λέει η μία στην άλλη: “Τώρα που είμαστε καλά, δεν πάμε πάλι στο χωριό να τελειώσουμε και το κλάδεμα που αφήσαμε στη μέση;” “Πάμε”, λέει η άλλη. Έτσι ξεκινούν για το χωριό.
– Όταν πλέον φθάνουν στο χωριό και πλησιάζουν το κτήμα με τα δέντρα, βλέπουν από μακριά την γριά να έρχεται.
– “Αμάν, το μέντιουμ”, αναφωνούν
