Ανέκδοτο: Πρωινός καφές στη… ζούγκλα
Είναι Κυριακή πρωί και τα ζώα στη ζούγκλα ξυπνούν και μαζεύονται σιγά σιγά στο περίπτερο της πλατείας για να πάρουν τσιγάρα και εφημερίδες. Ουρά, κόσμος, πανικός.
Ξαφνικά, ο λαγός από το τέρμα της ουράς προσπαθεί να περάσει μπροστά. Σπρώχνει, περνάει κάτω από τα πόδια των άλλων ζώων μέχρι που το σταματάει ο ελέφαντας.
– «Τι έγινε μεγάλε, εμείς είμαστε ηλίθιοι που περιμένουμε;» και του τραβάει μια κλωτσιά και τον πετάει 10 μέτρα πίσω.
Ο λαγός όμως, επίμονος ξαναπροσπαθεί. Καθώς σπρώχνει τον βλέπει η τίγρης και του λέει:
– «Εσύ είσαι ο εξυπνάκιας κι εμείς οι βλάκες; Ουστ από δω!» και με μια μπουνιά το στέλνει αλλά 10 μέτρα μακριά.
Ζαλισμένος και ταλαιπωρημένος πλέον ο λαγός λέει:
– «Εεεεεεεεεεε κι εγώ δεν το ανοίγω το περίπτερο σήμερα!»
BONUS ANEKDOTA
Σε ένα σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες.
– Μεχμέτ Αλί Αρκαντάν; – Παρών. – Μουχτάρ Αλ Σαρουί ; – Παρών. – Γιόν Κιμ Λι Γκονγκ ; – Παρών.
– Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής;
Τίποτα! Ησυχία…
– Χατζή Λαζά Ρουμίχ Αλής, επαναλαμβάνει η δασκάλα.
Πάλι τίποτα. Κι εκεί που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα, ένα παιδάκι δειλά-δειλά σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά και λέει:
– Κυρία, μάλλον εγώ είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι, Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε!
