Στο μικρό χωριό, την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου αναλαμβάνει ο καινούριος παπάς. Επειδή έχει τρακ, ο παλιός τον συμβουλεύει, πριν αρχίσει τη θεία λειτουργία να πιει λιγάκι από το νάμα, (ξέρετε, το κρασί από το οποίο φτιάχνεται η θεία κοινωνία) και θα είναι εντάξει. Πράγματι, ο νέος το δοκιμάζει αλλά επειδή είναι γλυκόπιοτο κατεβάζει ολόκληρο το απόθεμα. Αφού τελειώνει τη λειτουργία, ρωτάει τον παλιό:
– Πώς τα πήγα;
– Κοίτα, αν εξαιρέσεις μερικά λαθάκια, τα πήγες πολύ καλά.
– Δηλαδή τι λαθάκια;
– Να, πρώτα πρώτα ο Αρχάγγελος είπε στην Παρθένο “Χαίρε κεχαριτωμένη”, όχι “Γειά σου πιπίνι”. Το Χριστό μας Τον σταυρώσανε, δεν Τον σφάξανε μπαμπέσικα μια νύχτα χωρίς φεγγάρι. Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι “σκατορουφιάνος του κερατά” που είπες εσύ στους χριστιανούς. Ο Χριστός μας είπε στον Πέτρο ότι “πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, θα με αρνηθείς”, δεν του είπε “Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα μ έχεις γράψει στ αρχίδια σου”. Τις σκάλες του άμβωνα τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγγελο. Και τέλος, την λειτουργία την τελειώνουμε με “Αμήν”, όχι με “Ολέ!”
