Γυρίζει ο Κώτσος στο χωριό του μετά από επίσκεψη στην Αθήνα.
Η εμφάνιση του είναι κάπως περίεργη για το μικρό χωριό.
Ο φίλος του ο Γιάννης από περιέργεια πάει στο σπίτι του Κώτσου.
– Πώς ήταν Κώτσο η Αθήνα;
– Μια χαρά ήταν.
– Καλά και εσύ πως έγινες έτσι;
– Που να στα λέω Γιάννη μου. Πήγα προχτές στο Κολονάκι που τόσα ακούγονται για αυτό και μιας και είχα λίγο χρόνο λέω δεν πάω να κουρευτώ.
Ρώτησα που μπορώ να κουρευτώ και με έστειλαν σε ένα μεγάλο κομμωτήριο.
Πήγα μέσα κάθησα και ήρθε ένας κουνιστός άντρας. “Περμανάντ;” με ρωτά, ναι απαντώ εγώ.
– Τί είναι ρε Κώτσο μου το περμανάντ; Μήπως πόνεσε;
– Οχι δεν πόνεσε, κάτι έκανε στο κεφάλι μου.
Μετά ήρθε ένας άλλος κουνιστός και με ρωτάει “Μανικιούρ;”. “Ναι” απαντώ.
– Τί είναι Κώτσο μου πάλι το μανικιούρ; Μήπως πόνεσε;
– Οχι δεν πόνεσε, κάτι έκανε στα νύχια μου και εγώ δεν κατάλαβα καλά τι ήταν.
Μετά ήρθε ακόμα ένας κουνιστός και με ρωτάει “Πεντικιούρ;”. “Ναι” απαντώ.
– Τί είναι Κώτσο μου το πεντικιούρ; Μήπως σε πόνεσε;
– Οχι δεν πόνεσε, κάτι έκανε στα πόδια μου. Μετά έφυγα.
Το βράδυ όπως τριγυρνούσα σε ένα μεγάλο δρόμο με ρωτάει ένας περαστικός. “Τρaβεστί;”.
-Ε…”Ναι” απαντώ εγώ. Εκεί Γιάννη μου πόνεσε…
