– Τέκνο μου, μη βρίζεις. Αναγνώρισε το μεγαλείο του Θεού. Γλιτώσαμε και οι δύο από θαύμα. Να, ακόμα και το κρασί για την Θεία Κοινωνία έμεινε άθικτο. Πάρε να πιεις.
Και βγάζει από το αμάξι του ένα μπουκάλι κρασί και του το δίνει.
Εκείνος αφού το ξανασκέφτεται, βλέπει ότι ο παπάς έχει δίκιο καθώς τα αράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα και πιάνει το μπουκάλι και αρχίζει να πίνει.
Μετά από λίγο, και ενώ έχει αδειάσει σχεδόν το μπουκάλι, ελαφρώς μεθυσμένος, λέει στον παπά:
– Παπά μου, συγνώμη για τη συμπεριφορά μου πριν. Έχεις δίκιο, η χάρη του Θεού μας έσωσε. Πάρε να πιεις κι εσύ λίγο.
Και ο παπάς απαντάει:
– Όχι τέκνο μου, σε ευχαριστώ. Εγώ θα περιμένω την Τροχαία..!
