Συναντιούνται στο δάσος ένας τυφλός λαγός και ένα τυφλό φίδι.

Πέφτοντας ο ένας πάνω στον άλλο αρχίζουν τις συγνώμες:

Λαγός: Με συγχορείται πολύ, δεν σας είδα, ξέρετε είμαι τυφλός και
είναι τόσο δύσκολη η κυκλοφορία στο δάσος…
φίδι: Εμένα με συγχωρείται. Μα είστε κι εσείς τυφλός; Τι λέτε; Κι
εγώ. Μα τι ζώο είστε;
λαγός: είμαι…
φίδι: όχι, όχι μη μου πείτε θα το βρω μόνος μου. Για να σας αγγίξω.
Δεν βλέπω αλλά έχω την αφή για μάτια. Λοιπόν, για να δω… Έχετε μεγάλα
αυτιά, πολύ μεγάλα αυτιά! Και έχετε και μικρό κεφάλι, πολύ μικρό κεφάλι! Και
μεγάλα πίσω πόδια… Μήπως είστε Λαγός!;
λαγός: ναι, ναι! το βρήκατε! Σειρά μου τώρα…Λοιπόν… μα πού είστε; τόσο
χαμηλά… Σέρνεστε στο χώμα και τις λάσπες και στα σκατά; και το δέρμα σας;
Είστε γλοιώδης! πολύ γλοιώδης…Και έχετε μεγάλη γλώσσα! πολύ μεγάλη γλώσσα!
Μήπως είστε δημοσιογράφος;