Έρχεται στην Αθήνα κάποιος από το χωριό του, με σκοπό να τακτοποιήσει κάποιες δουλειές.
Συναντάει ένα χωριανό του, που μένει πλέον μόνιμα στην πόλη.
– «Α! Κώστα μου», του λέει «θα έρθεις οπωσδήποτε σπίτι μου στη Γλυφάδα να τα πούμε.»
– «Εντάξει. Αν προλάβω να τελειώσω τις δουλειές μου, θα έρθω. αλλά πως;»
– «Ή από Συγγρού ή από Βουλιαγμένης», του απαντάει ο φίλος του.
Λοιπόν, αφού τελείωσε τις δουλειές του, ξεκινάει να πάει στη Γλυφάδα.
Φτάνοντας στις στήλες του Ολυμπίου Διός, ρωτάει έναν περαστικό:
– «Φίλε, πως θα βγω στη Συγγρού;»
– «Ααααα. Πολύ απλό αυτό.
Θα βάλεις ψηλοτάκουνα παπούτσια, θα βάψεις τα μαλλιά και τα χείλη σου, θα φορέσεις μια κοντή – προκλητική φούστα και θα βγεις.»
– «Καλά άστο φιλαράκι», του απαντάει. «Θα πάω από Βουλιαγμένης!»
