ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Η βαριά μοίρα ενός… βιομήχανου

Ένας βιομήχανος που είχε πάει ταξίδι στο εξωτερικό, παίρνει τηλέφωνο σπίτι του.
– «Τι γίνεται ρε John στο σπίτι;»
– «Τίποτα σπουδαίο κύριε. Αααα! ξέχασα. Έσπασε το βάζο πάνω στο τραπέζι!»
– «Τι; Και πώς έγινε αυτό;»
– «Να, καθώς ο σκύλος σας έπαιρνε φόρα, για να πηδήξει από το τον 5ο όροφο, το έριξε κάτω και το έσπασε.»
– «Τι; Μα ο αγαπημένος μου σκύλος, ποτέ δεν είχε πηδήξει από το μπαλκόνι. Πώς κι έτσι;»
– «Να, είδε τη φωτιά που είχε αρπάξει το σπίτι σας και πήδηξε για να σωθεί!»
– «Τι; Το σπίτι μου πήρε φωτιά; Μα πώς έγινε αυτό;»
– «Να, βλέπετε πήρε το εργοστάσιό σας δίπλα φωτιά. Και ξέρετε τώρα πόσο εύκολα μεταδίδεται.»
– «Τι; Μα πώς πήρε φωτιά;»
– «Από τα κεριά!»
– «Ποια κεριά; Εγώ ποτέ δεν είχα κεριά»!
– «Μα, από την κηδεία της γυναίκας σας, κύριε.»
– «Τι; Η αγαπημένη μου γυναικούλα; Μόνο 35 χρονών ήτανε. Πώς έγινε;»
– «Δεν άντεξε το σοκ η καημένη…»
– «Ποιο σοκ;»
– «Μα, του θανάτου του γιου σας φυσικά.»
– «Τι; Του θανάτου του γιου μου; Του αγαπημένου μου γιου; Μα πώς έγινε αυτό;»
– «Να, τον πάτησε ένα αυτοκίνητο όπως έτρεχε.»…
– «Ένα αμάξι; Και γιατί έτρεχε;»
– «Για να βγει από το εξοχικό σας που γκρεμιζόταν, λόγω ενός μεγάλου σεισμού. Πάντως η κόρη σας δεν γλύτωσε από αυτό το σεισμό.»
– «Αχ! Κανένα θετικό νέο δεν έχεις να μου πεις.»
– «Θετικό; Δύσκολα πράγματα ζητάτε κύριε. Α! ναι. Θυμάστε κάτι εξετάσεις για AIDS που είχατε κάνει πριν φύγετε;»
– «Ναι, τι έγινε;»
– «Θετικές βγήκαν.»