Ο Μιχάλης στον φίλο του:
– Κώστα, θέλω να μου κάνεις μία χάρη.
– Τι χάρη θέλεις Μιχάλη;
– Να… ξέρεις θέλω να πας στον παπά να εξομολογηθείς.
– Και τι να εξομολογηθώ ρε Μιχάλη;
– Τίποτα ρε βλάκα, απλώς θέλω να τον απασχολήσεις, για να πάω να π…..ω την γυναίκα του.
– Κάτσε ρε Μιχάλη δεν είναι σωστό αυτό.
– Κωστάκη είμαστε ή δεν είμαστε φίλοι; Εγώ δεν σου έχω αρνηθεί μέχρι τώρα σε τίποτα.
– Αντε να το κάνω, λέει ο Κώστας.
Πραγματικά πηγαίνει στην εκκλησία, βρίσκει τον ιερέα και αρχίζει μία μακροσκελέστατη εξομολόγηση, στην οποία όμως κάποια στιγμή ο ιερέας ανακαλύπτει πως κάτι δεν πάει καλά.
– Τέκνο μου, νομίζω πως παρ» ότι μου έχεις πει τόσα πράγματα, κάτι μου κρύβεις ακόμη και πρέπει να είναι σοβαρό διότι το βλέπω στα μάτια σου.
– Πατέρα, δεν μπορώ να το κρύψω άλλο στην ιερή αυτή στιγμή της εξομολόγησης και πρέπει να σου πω όλη την αλήθεια. Ο πραγματικός λόγος που ήρθα για εξομολόγηση είναι διότι μου το ζήτησε ο φίλος μου αλλά για κακό σκοπό.
– Δηλαδή τέκνο μου;
– Να… μου είπε να σε απασχολήσω έτσι ώστε… να π…..ει την γυναίκα σου…
– Αμάν! Τέκνο μου είσαι και αμαρτωλός και κόπανος!
– Γιατί πατέρα μου;
– Την δικιά σου γυναίκα π……..ει κορόιδο, εγώ είμαι ιερομόναχος!