Γίνεται συνεδρίαση στη Βουλή μετά την ανακοίνωση των σκληρών οικονομικών μέτρων και ανακοινώνει ο πρωθυπουργός ότι πρέπει να πάρουν μετρά για την τόνωση του ηθικού των βουλευτών για να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους καλύτερα.
Λέει λοιπόν ότι πρέπει να αλλάξουν τις μοκέτες στην Βουλή από κόκκινες να τις κάνουν μπλε. Ψηφίζουν λοιπόν και το αποφασίζουν.
Προτείνει η αντιπολίτευση να στολιστεί η αίθουσα της Βουλής με ελληνικές σημαίες για να ενισχυθεί το εθνικό φρόνημα. Ψηφίζουν και το αποδέχονται. Προτείνει τέλος το τρίτο κόμμα πριν από κάθε συνεδρίαση της Βουλής να παίζει ο εθνικός ύμνος. Ψηφίζουν και αυτό και το κατοχυρώνουν.
Όση ώρα Ψηφίζουν τις αλλαγές, είναι μια γριούλα, καθαρίστρια στην Βουλή, που κάθεται στην πόρτα και κοιτάει με απορία και απόγνωση τον πρωθυπουργό. Αυτός την βλέπει και αφού τελειώνει η ψηφοφορία, πηγαίνει προς το μέρος της και την ρωτά:
– Γιαγιούλα, γιατί όση ώρα ψηφίζαμε για τις αλλαγές στην Βουλή εσύ με κοιτούσες με απορία;
Και η γριούλα απαντά:
– Πριν διοριστώ με μέσο στην Βουλή, ήμουν καθαρίστρια σε έναν οίκο ανοχής. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, αλλάζαμε τα κορίτσια όχι τις μοκέτες!
