Πεθαίνουν δυο άνθρωποι, ο ένας από συγκοπή, ο άλλος από πνευμονία. Συναντιούνται στον παράδεισο και λέει ο δεύτερος στον πρώτο:
– Πώς πέθανες;
– Από συγκοπή. Εσύ πώς πέθανες;
– Από πνευμονία. Πώς την έπαθες τη συγκοπή;
– Ήμουν στο γραφείο και με παίρνει ένας άγνωστος τηλέφωνο και μου λέει: η γυναίκα σου αυτή τη στιγμή σε κερατώνει. Παρατάω τη δουλειά μου, παίρνω το αμάξι και πηγαίνω στο σπίτι. Μπαίνω στην κρεβατοκάμαρα… τίποτα. Στο μπάνιο τίποτα. Στο πατάρι τίποτα. Στο γκαράζ τίποτα και στη κουζίνα τίποτα και… από τη χαρά μου έπαθα συγκοπή.
– Πάρτα βλάκα να μη στα χρωστάω! Αν άνοιγες και το ψυγείο, τώρα θα ζούσαμε κι οι δύο.
