Πάει μια μέρα ένας σε ένα παπά για να εξομολογηθεί. Του λέει λοιπόν:
«Πάτερ μου αμάρτησα, τότε στον πόλεμο του 40 έκρυψα έναν άνθρωπο στο υπόγειο μου.»
– «Τέκνο μου αυτό δεν είναι αμαρτία, βοήθησες έναν συνάνθρωπό σου», του λέει ο παπάς.
Τότε λοιπόν του ξαναλέει:
– «Ναι όμως πάτερ μου του έπαιρνα και 20 χιλιάδες το μήνα.»
Το σκέφτεται ο παπάς και του λέει:
– «Α! παιδί μου αυτό είναι βέβαια αμαρτία, αλλά μπορώ να στο συγχωρήσω.»
Και τότε ο εξομολογούμενος τον ρωτάει δειλά:
– Δηλαδή Πάτερ μου να του πω ότι τελείωσε ο πόλεμος;
