Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά…
Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά.
Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ…. και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:
– Πρόσεχε… ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου!
– Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα.
– Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο.
– Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία…
– Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά…
– ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ’ ακούς εμένα… ΠΟΤΕ!
– Γρήγορα Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει;
– Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι…
– Βάλε αλάτι, ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!!!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη.
– Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει…
– Ήθελα απλά να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγώ!
