Στην Κρήτη παλιά, πριν τον γάμο, γινόταν «στρώσιμο του κρεβατιού» και μετά την ερωτική πράξη, απλώνανε τα σεντόνια, για να δείξουνε ότι η νύφη ήταν παρθένα.
Το έθιμο ήθελε να επαναλάβει και ο Μανωλιός. Ωστόσο δεν βρίσκει τη νύφη ντάξει και μένει εμβρόντητος. Μπρος σ’ αυτό η νύφη του επεξηγεί τσακπίνικα:
_Ησύχασε Μανωλιό μου, μα ούλες οι γυναίκες έτσα ν’είμαστε. Απλώς μετά την πράξη πιάνει ο γαμπρός το κόκκινο μπογιά και βάφει τα σεντόνια. Ίντα θαρρείς;
Ο Μανωλιός ικανοποιείται από την απάντηση και μετά από επανωτές ερωτικές πράξεις κατεβαίνει στην αποθήκη και παίρνει τον μπογιά, για να κάνει αυτό που του είχε πει η νύφη.
Όμως αντί να πάρει τον κόκκινο, παίρνει τον πράσινο και αφού βάφει τα σεντόνια, τα απλώνει από μόνος του, παίρνει μια καρέκλα και κάθεται πιο δίπλα, ανάβει τσιγάρο και περιμένει να περάσουν οι συγχωριανοί του να του πουν τα συχαρίκια.
Πρώτος περνά ο Μιχαλιός και αφού βλέπει τα σεντόνια πρασινισμένα του απαντά με θαυμασμό:
_Ρε Μανωλιό, είπαμε δα να προχωρήσεις, μα όχι και να φτάσεις και μέχρι τη χολή!
