Η νεοφερμένη και ωραία δασκάλα κάνει μάθημα και ο επιθεωρητής κάθετε σε ένα θρανίο και επιθεωρεί.
Σε κάποια στιγμή η δασκάλα σηκώνει το χέρι της, γράφει μια δύσκολη λέξη στον πίνακα και ρωτά τα παιδιά ποιος μπορεί να την διαβάσει.
Την ώρα όμως που σήκωσε η δασκάλα το χέρι της, για να γράψει τη λέξη, σηκώθηκε λίγο η φούστα της και φάνηκε το μπούτι της, το οποίο βλέποντας το ο γέρος επιθεωρητής αναφωνεί ψιθυριστά:
-«Πω – πω μπούταρος!»
Ακούγοντας αυτό ο Μπόμπος σηκώνει το χέρι του, για να πει και Βλέποντας αυτό η δασκάλα γυρνά και του λέει:
-Έλα Μπόμπο λέγε.
Και ο Μπόμπος:
-Η λέξη που γράψατε κυρία είναι η λέξη «μπούταρος»,
Ακούγοντας αυτό η δασκάλα νευριάζει και διατάζει το Μπόμπο να βγει έξω από την αίθουσα. Υπακούοντας ο Μπόμπος απομακρύνεται και όταν περνά δίπλα από τον επιθεωρητή του λέει ψιθυριστά:
-Αλλη φορά, ρε βλάκα, άμα δεν ξέρεις, να μη μιλάς!
