Κάποια στιγμή η δασκάλα στην ώρα της ζωγραφικής ζητάει από κάποιο παιδάκι να σηκωθεί να ζωγραφίσει κάτι στον πίνακα.
Κυρία, ΚΥΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
φωνάζει ο Τοτός, αλλά η δασκάλα με τρόπο τον αγνοεί και ω του θαύματος σηκώνει το χέρι της η μικρή Αννούλα και η δασκάλα με την μια την σηκώνει στον πίνακα.
Η Αννούλα όμως είναι πολύ κοντούλα οπότε με τα χίλια ζόρια σηκώνεται στις μύτες των ποδιών της και ζωγραφίζει κάτι τέτοιο:
Η ζωγραφιά της Αννούλας στον πίνακα
– Τι είναι αυτό Αννούλα, ρωτάει η δασκάλα και απαντάει η μικρή Αννούλα:
– Ένας κύβος κυ(λ)ία….
– Αααααα, μπράβο Αννούλα, πολύ όμορφος κύβος. Ποιο παιδάκι θέλει να σηκωθεί να συνεχίσει να μας ζωγραφίζει ;
Κυρία, ΚΥΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
τσιρίζει απο κάτω ο Τοτός αλλά η δασκάλα με την μία σηκώνει τον Γιωργάκη που σήκωσε δειλά δειλά το χέρι του δίπλα απο τον Τοτό.
Ο Γιωργάκης πάει αργά αργά στον πίνακα και όντας πιο ψηλός απο την Αννούλα ζωγραφίζει το εξής:
Η ζωγραφιά του Γιωργάκη στον πίνακα
– Τι είναι αυτό Γιωργάκη;, ρωτάει η δασκάλα και ο Γιωργάκης της λέει πως πρόσθεσε αυτό το σχέδιο στο σχέδιο της Αννούλας για να φτιάξει ένα όμορφο σπίτι.
Κατενθουσιασμένη η δασκάλα χειροκροτάει τον Γιωργάκη ενώ ζητάει απο κάποιο παιδί να συνεχίσει την ζωγραφική.
Αμέσως ο Τοτός πετάγεται:
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
ΚΥΡΡΡΡΡΙΙΙΙΙΙΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
αλλά η δασκάλα πάλι τον αγνοεί και σηκώνει απο μόνη της τον Κωστάκη που καθόταν στην πρώτη σειρά.
Ο Κωστάκης μην έχοντας τι να κάνει ζωγραφίζει αυτό:
Η ζωγραφιά του Κωστάκη
και λέει στην δασκάλα του πως του αρέσουν τα χιονισμένα τοπία, γι’αυτό και πρόσθεσε λίγο χιόνι στην κορυφή του σπιτιού.
Και πάλι ενθουσιασμένη η δασκάλα βάζει τα παιδάκια να χειροκροτήσουν τον Κωστάκη και ψάχνει να βρει το επόμενο παιδάκι για να ζωγραφίσει.
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
ξελαρυγκιζεται ο Τοτός, αλλά η δασκάλα για ακόμη μια φορά τον αγνοεί και σηκώνει στον πίνακα την Δήμητρα που ήταν και το καμάρι της.
Η Δήμητρα σηκώνεται στον πίνακα και έτσι ψηλή που ήταν ζωγραφίζει αυτό:
Η ζωγραφιά την Δήμητρας
λέγοντας ότι δεν της αρέσουν καθόλου τα χιόνια και ότι έβαλε εκεί τον ήλιο για να τα λιώσει.
Έτοιμη να βάλει τα δάκρυα η δασκάλα απο την συγκίνηση για την έξυπνη Δημητρούλα την χειροκροτάει και ζητάει από το επόμενο παιδάκι να συνεχίσει.
Ο Τοτός λοιπόν αφού έχει φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο:
Φωνές Τοτού για να σηκωθεί στον πίνακα
χωρίς να βγάζει φωνή γιατί του κόπηκαν οι χορδές, σηκώνει απεγνωσμένα το χέρι του.
Μην έχοντας άλλη επιλογή η δασκάλα. αναγκάζεται και τον σηκώνει στον πίνακα.
Γεμάτος καμάρι ο Τοτός προχωράει αργά αργά στον πίνακα, πιάνει την κιμωλία και ζωγραφίζει αυτό:
Η ζωγραφιά του Τοτού
Το κοιτάει η δασκάλα γεμάτη απορία και ρωτάει:
– Τι είναι αυτό πάλι αγόρι μου ;
Και λέει και ο Τοτός:
.
.
Είναι ο μπαμπάς μου στο μπάνιο, που σκύβει να πιάσει το σαπούνι…
