Μπαίνει ένας τύπος σε ένα μπαρ, κάθεται στην μπάρα και παραγγέλνει δύο ουϊσκι σε διαφορετικά ποτήρια.
Πίνει λίγο από το ένα και λίγο από το άλλο και σιγά-σιγά τα τελειώνει. Πληρώνει και φεύγει.
Το επόμενο βράδυ ξαναπηγαίνει στο μπαρ και αρχίζει το ίδιο σκηνικό. Το μεθεπόμενο τα ίδια.
Με τον καιρό παίρνει θάρρος ο μπάρμαν και τολμά να τον ρωτήσει γιατί κάνει αυτήν την διαδικασία
– Κοίτα να δεις, είχα ένα φίλο κολλητό που είχαμε την συνήθεια μετά την δουλειά να πηγαίνουμε σε ένα μπαρ και να πίνουμε παρέα ένα ποτήρι, του απαντά.
Το κάναμε για χρόνια συνέχεια αλλά τώρα ο φίλος μου έφυγε και πήγε να ζήσει στο εξωτερικό και έτσι το συνεχίζω μόνος μου για να θυμάμαι τις καλές στιγμές που ζήσαμε μαζί.
Ικανοποιημένος ο μπάρμαν με την απάντηση συνεχίζει να τον σερβίρει τις επόμενες μέρες χωρίς πλέον απορία.
Ένα βράδυ μπαίνει ο τύπος στην συνηθισμένη του ώρα και παραγγέλνει στον μπάρμαν ένα μόνο ποτήρι ουϊσκι. Ανήσυχος ο μπάρμαν τον ρωτά :
– Τι έγινε ;; μαλώσατε με τον φίλο σας ή μήπως πέθανε ;
– Όχι, του απαντά ο πελάτης, μια χαρά είναι και δεν μαλώσαμε, απλώς ο γιατρός μου απαγόρευσε να πίνω εγώ.
