Δυο πειρατές κάθονται στην κουπαστή του πλοίου αφού έχουν κατεβάσει από μια νταμιτζάνα ρούμι ο καθένας…
-Ρε συ Τζακ, να σε ρωτήσω κάτι…το δεξί σου πόδι σου πως το έχασες;
-Άστα…καρχαρίας! Μια δόση κάνουμε ρεσάλτο σε ένα Αγγλικό εμπορικό, πιάνω το σχοινί και πάω να πηδήξω, αλλά γλυστράω και πέφτω μέσα στην θάλασσα…ε, μέχρι να με βγάλουν, μου έφαγε ο καρχαρίας το πόδι και τώρα είμαι με το ξύλινο…
-Μάλιστα… καλά και το αριστερό σου πόδι πως το έχασες;
-Άστα… κροκόδειλος! Έχουμε αποβιβαστεί και εκεί που κάνουμε πλιάτσικο σε κάτι χωριά μέσα στα έλη, μου την πέφτει ο κροκόδειλος…
…έτρεξα αλλά δεν είχα συνηθίσει το ξύλινο πόδι βλέπεις!!!
-Πωωω τι έχεις τραβήξει ρε άνθρωπε… καλά και τον γάντζο στο χέρι; πως τον απέκτησες;
-Άστα… Βαρέλι…
-Βαρέλι;
-Ναι, ναι βαρέλι….είχε τρικυμία θυμάμαι και ήμουν στα αμπάρι, σπάει το φορτίο και ένα βαρέλι μου πλάκωσε το χέρι…
… πήγα να το αποφύγω… αλλά δεν είχα συνηθίσει τα δυο ξύλινα πόδια βλέπεις!!!
-Έλα ρε συ…και να σου πως ρε κοκκινοτρίχη Τζάκ, το μάτι σου πως το έχασες και το έχεις καλυμμένο;
-Άστα… τσίμπλα!
-Τσίμπλα;
-Ναι τσίμπλα…Ε δεν είχα συνηθίσει τον γάντζο βλέπεις…
