Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων – πολλά λόγια και λίγη ουσία – και να ψάξει για πηγές στην ύπαιθρο με τσοπάνους.
Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ` ένα χωριό στην Πίνδο εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μοναχό του.
– Γεια σου παππού… μπλα μπλα μπλα …θυμάσαι να μου πεις μια φορά που να σου `τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ;
Ο γεράκος σκέφτεται, σκέφτεται…
– Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας-Θεός σχωρέστον -έχασε ένα πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι, βγήκαμε στο βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το π**ήξαμε και το φέραμε πίσω.
(-Αυτό δεν μπαίνει στην εργασία…για να ξαναδοκιμάσω)
– Ωραία…μήπως θυμάσαι καμιά ΑΛΛΗ φορά, που να `γίνε κάτι ΑΛΛΟ και να χάρηκες ΠΟΛΥ;
Ξανασκέφτεται ο γεράκος….
– Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας-Θεός σχωρέστον κι αυτόν-έχασε την κόρη του στο βουνό. ..Ε, μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό, ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη π**ήξαμε και τη φέραμε πίσω.
(-σε λάθος κατεύθυνση ψάχνω, ας αλλάξω θέμα)
– Ωραία, παππού…τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο…θυμάσαι να μου πεις αν σου έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ;;;
Ο γεράκος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή…το βλέμμα χαμηλωμένο…και τελικά, με μεγάλη ντροπή λέει:
– Μια φορά χάθηκα στο βουνό……..
————————————-
Μη χασετε ••► Δείτε ακόμα ανέκδοτα
