Μετά πήραν μέσα τον Γερμανό ο οποίος άντεξε λίγο παραπάνω στις περιποιήσεις.
Πάντως σε δύο μέρες είχε αποκαλύψει τα πάντα. Για ποιον δούλευε, ποια ήταν η αποστολή και οι συνεργάτες του…
Ήρθε κι η σειρά του Πόντιου να ανακριθεί. Τον πήραν μέσα τα τσακάλια και τον άρχισαν με το μαλακό:
– “θα μας πείτε για ποιον δουλεύετε, κύριε;” Μιλιά ο Πόντιος.
Τον ρωτάνε πάλι και πάλι. Τίποτα ο Πόντιος. Τον αρχίζουν στο ξύλο, κουβέντα ο Πόντιος.
Τον βάλανε σε φωτιά, σε πάγο, τίποτα αυτός. Δεν έλεγε ν’ ανοίξει το στόμα του, κι αυτή η ιστορία πήρε πολλές μέρες.
Όλη την ημέρα τον βασανίζανε, και τον ρωτούσαν για ποιον δουλεύει, όμως ο Πόντιος ήταν παλικάρι…
Μια νύχτα ο δεσμοφύλακας έξω απ’ το κελί του Πόντιου άκουσε κάτι περίεργους θορύβους και κάτι ψιθύρους.
Έσκυψε στην κλειδαρότρυπα και βλέπει τον Πόντιο, καταματωμένο, να παίρνει φόρα από τη μια άκρη του κελιού, να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο και να λέει:
– “θυμήσου ρε για ποιον δουλεύεις!…”
