Ενα πρωινό στην κουζίνα η σύζυγος τηγανίζει αυγά… Ο σύζυγος, αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από την σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά.
Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ…. και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος :
– Πρόσεχε…ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ! Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ!
Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία… Μη, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεχτικά…
ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ! Ποτέ δεν μ” ακούς εμένα… ΠΟΤΕ! Γρήγορα Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι… Βάλε αλάτι, ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!!!
Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη
– Τι έπαθες άνθρωπε μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;, τον ρωτάει…
Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει…
– Ήθελα απλά να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό…
