Ανέκδοτο με Μπόμπο: O Mπόμπos ήταν στην εκκλησία με τη μητέρα του, όταν άρχισε να ζαλίζεται
Γυρνάει στην μητέρα του και της λέει:
– Μαμά, μπορούμε να φύγουμε τώρα;
– Όχι.
– Νιώθω πολύ άρρωστος. Noμίζω άτι θα κάνω εμετό.
– Toτε βγες έξω από την εκκλησιά, βρες ένα θάμνο να κάνεις εμετό και έλα πίσω.
O Mπόμποs φεύγει αμέσως, και σε ένα λεπτό επιστρέφει.
– Έκανες εμετό; Του λέει η μητέρα του.
– Nαι.
– Καλά, πότε πρόλαβες να πας έξω, να κάνεις εμετό και να γυρίσεις σε ένα
λεπτό;
– Δεν χρειάστηκε να πάω έξω, λέει o Mπόμποs, ευτυχώς κοντά στην είσοδο της
εκκλησίας υπήρχε ένα κουτί που έγραφε “Για τους άρρωστους της ενορίας μας”!
ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…
Ανέκδοτο με τον Μπόμπο: O Mπόμπos στην εκκλησία
Ανεκδοτάρα της ημέρας στο ινστιτούτο: Ήταν ένας πολύ βαρύς άντρας και αποφάσισε πως πρέπει να χάσει τα πολλά περιττά κιλά
Πάει σ ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος και αυτοί του λένε:
– “Έχουμε ένα καταπληκτικό πρόγραμμα που σε μια εβδομάδα θα έχετε χάσει τα πρώτα 50 κιλά”.
Τον βάζουν πράγματι σ’ ένα δωμάτιο, μπαίνει μια γυμνή ξανθιά και του λέει:
– “Τρέχω, τρέχεις, με πιάνεις με πηδ@ς, όταν ακούσεις το κουδουνάκι σταματάμε”.
Αρχίζει να τρέχει αυτός, πάνω που πάει να την πιάσει χτυπά το κουδουνάκι και σταματάει. Αυτό συνεχιζόταν μια βδομάδα ώσπου έχασε τα 50 κιλά.
Πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, πηγαίνει στην υπεύθυνη του ινστιτούτου και της λέει ότι θέλει να χάσει άλλα 50 αλλά ακόμα πιο γρήγορα.
Δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί της υπεύθυνης. Είχε και γι’ αυτό τη λύση της.
Τον βάζει σε ένα δωμάτιο, μπαίνει σε λίγο ένας μαύρος, κατεβάζει το παντελόνι, πετάγεται ένα κοντάρι και με χοντρή φωνή λέει:
– “Τρέχεις, τρέχω, σε πιάνω σε πηδ@ω, κουδουνάκια και μ@λ@κίες δεν υπάρχουν”.
Ανέκδοτο με νοσοκόμα: Ήταν ένα ωραίο Κυριακάτικο πρωινό στο γκολφ της Γλυφάδας και δύο κομψές νεαρές κυρίες παίζανε συζητώντας και χασκογελώντας
Δεν ξέρανε βέβαια το άθλημα και βαράγανε στο γάμο του Καραγκιόζη.
Κάποια στιγμή χτυπάει μια δυνατή μπαλιά η μια και η μπάλα προσγειώνεται με φόρα πάνω σε ένα γκρουπ ανδρών που παίζανε στην επόμενη τρύπα.
-Αααααχ, ακούγεται μια φωνή πόνου και ένας φουκαράς κουλουριάζεται πιάνοντας με τα δύο του χέρια το επίμαχο σημείο του σώματός του και σφαδάζοντας στο έδαφος.
-Χίλια συγγνώμη κύριε, λέει η κοπέλα τρομοκρατημένη πλησιάζοντας αμέσως τον άτυχο παίκτη, δεν το ήθελα. Αφήστε με να σας βοηθήσω.
-Δεν πειράζει δεσποινίς, δεν είναι τίποτα θα μου περάσει, ψέλλισε ανάμεσα σε βογκητά ο άνθρωπος που είχε γίνει κατακόκκινος από τον πόνο και εξακολουθούσε να μένει στη στάση του εμβρύου.
-Μα σας παρακαλώ, επέμενε η κοπέλα, αφήστε με να σας κάνω ένα μασάζ να σας ανακουφίσω, είμαι νοσοκόμα και ξέρω από αυτά.
Και χωρίς άλλη κουβέντα, σκύβει επάνω του, απομακρύνει απαλά τα χέρια του, χαλαρώνει το παντελόνι και βάζοντας και τα δύο της χέρια μέσα αρχίζει να του κάνει ένα απαλό μασάζ σε όλη την επίμαχη περιφέρεια.
-Πως αισθάνεστε τώρα; τον ρωτάει μετά από 2-3 λεπτά τρίψιμο.
-Υπέροχα δεσποινίς μου, απαντά ο τραυματίας, αλλά ο αντίχειράς μου ακόμα με πεθαίνει!
