σε

Ανεκδοτάρα με αφεντικό: Ο πονοκέφαλος και η συμβουλή

Ανεκδοτάρα με αφεντικό: Ο πονοκέφαλος και η συμβουλή

Ανεκδοτάρα με αφεντικό: Ο πονοκέφαλος και η συμβουλή – Πάει ο υπάλληλος στο αφεντικό μια μέρα και του λέει

“Αφεντικό σήμερα έχω τρομερό πονοκέφαλο τι να κάνω;”.

Το αφεντικό το όποιο ήταν πολύ κάλος άνθρωπος του απαντάει:

“Επειδή είσαι κάλος υπάλληλος θα σου πω τι κάνω εγώ σε ανάλογη περίπτωση και μου περνά.”

“Τι;” Ρωτά ο υπάλληλος.

“Πηγαίνω στο σπίτι και κάνω έρωτα με τη γυναίκα μου και αμέσως μου περνά ο πονοκέφαλος. Άντε πήγαινε να κάνεις το ίδιο και θα με θυμηθείς”.

Πράγματι ο υπάλληλος έρχεται την επόμενη μέρα και λέει όλο χαρά στο αφεντικό:

“Πράγματι είχες δίκιο αφεντικό νιώθω υπέροχα σήμερα, πέρασε και ο πονοκέφαλος και είμαι σαν άλλος άνθρωπος σε ευχαριστώ. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι το σπίτι σου είναι τέλειο.”

ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…

Ανεκδοτάρα με αφεντικό: Ο πονοκέφαλος και η συμβουλή

Ανεκδοτάρα με αφεντικό: Ο πονοκέφαλος και η συμβουλή

Ανεκδοτάρα με νέα οδηγό: Δύο φίλες συναντώνται τυχαία στο δρόμο και εξιστορεί η μια στην άλλη τι έγινε την προηγούμενη ημέρα

– “Τα έμαθες τα νέα φιλενάδα; Χθες πήρα για πρώτη φορά το αυτοκίνητο του άντρα μου και έπαθα μεγάλη ζημιά. Ένας ατζαμής έπεσε πάνω στο αμάξι και το έκανε σμπαράλια!”

– “Αλήθεια! Μα πως έγινε αυτό; Μήπως έτρεχες;”

– “Αντιθέτως! Πήγαινα μόνο με εξήντα χιλιόμετρα.”

– “Τότε; Έτρεχε εκείνος;”

– “Και να ‘θέλε δε μπορούσε. Ήταν σταματημένος και δεν ήταν καν μέσα στο αυτοκίνητο του!”.

Ανέκδοτο με γεράκο: Μια μέρα ένας ο πρωταγωνιστής του ανέκδοτου μας, όπως έκανε περίπατο βρίσκει ένα βατράχι

Το βατράχι του λέει:

– Αχ, παππού! Σας παρακαλώ καλέ μου άνθρωπε, φιλήστε με και θα γίνω μια όμορφη πριγκίπισσα!

Τότε ο γέρος παίρνει το βατράχι στην τσέπη του και λέει:

– Στην ηλικία μου είναι πιο διασκεδαστικό να έχω κάποιον να κουβεντιάζω!

Ανεκδοτάρα με μηχανόβιο γαμπρό: Τρέχοντας με 1.000 στον κεντρικό δρόμο μιας μικρής επαρχιακής πόλης ένας μηχανόβιος, για κακή του τύχη τον σταματάει ένας τροχονόμος

– Κύριε πόλισμαν, άρχισε ευγενέστατα ο τύπος, να σας εξηγήσω…

– Δεν θα μου εξηγήσεις τίποτα, τον κόβει αγριεμένος ο αστυνομικός. Παρκάρισε τη μηχανή σου και γραμμή για το τμήμα.

– Μα, ήθελα απλώς να σας πω…, συνεχίζει στον ίδιο τόνο.

– Σκασμός και ακολούθησε με, ανένδοτος ο τροχονόμος.

Με τα πολλά, έφτασαν στο τμήμα, όπου ο τροχονόμος διέταξε τον τύπο να μπει σ’ ένα κελί μέχρι να γυρίσει ο διοικητής.

Πέρασε μια ώρα, δύο, τρεις ώρες. Κάποια στιγμή πλησιάζει ο αστυνομικός το κελί και σε μια έκρηξη αβροφροσύνης, λέει στον τύπο:

– Άντε, είσαι και τυχερός. Ο διοικητής λείπει στο γάμο της κόρης του και όταν γυρίσει θα έχει τα κέφια του.

– Μπα, δε νομίζω… απαντάει ο οδηγός. Εγώ είμαι ο γαμπρός!