Ανεκδοτάρα με αγρότη: Η λίμνη και τα γuμvά κορίτσια

Ανεκδοτάρα με αγρότη: Ένας αγρότης είχε ένα πολύ μεγάλο αγρόκτημα με μια ωραία λίμνη στο πίσω μέρος του σπιτιού του

Μια μοναχική βραδιά αποφάσισε να πάει μια βόλτα μέχρι την λίμνη. Καθώς πλησίαζε, κάνοντας το τρίτο τσιγάρο, άκουσε φωνές και γέλια.

Όταν έφτασε είδε πολλά γuμvά νεαρά κορίτσια να παίζουν μέσα στα νερά. Μόλις όμως κατάλαβαν την παρουσία του, πήγαν στα βαθιά για να μην φαίνονται.

Ένα από τα κορίτσια του φώναξε:

«Δεν πρόκειται να βγούμε αν δεν φύγεις».

Και απαντάει κι αυτός:

«Ναι σιγά μην ήρθα για να σας δω να κολυμπάτε γuμvές. Εγώ απλά ήρθα να ταΐσω τον κροκόδειλο.»

ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ…

Ανεκδοτάρα με αγρότη: Η λίμνη και τα γuμvά κορίτσια

Ανεκδοτάρα με σφίχτη: Πάει ένας “ντουλαπας” στο σουβλατζίδικο “Ο Χρηστάρας” και με ύφος Κόναν ο Βάρβαρος παραγγέλνει 2 πιτόγυρα με απ’ όλα και έξτρα καυτερό πιπέρι

Τα παίρνει, πάει στο κοντινό πάρκο, κάθεται σε ένα παγκάκι και με μία αποφασιστική και μάτσο κίνηση ξετυλίγει το 1ο και κόβει μία δαγκωνιά.

Τον κόβει το πιπέρι, κοκκινίζει, ιδρώνει βγάζει ατμούς αλλά δεν μασάει και
κόβει άλλη μία δαγκωνιά. τον πιάνουν τα κλάματα.

Περνάει την ώρα εκείνη ένας τύπος άστεγος που άραζε στα παγκάκια:

-Ρε φίλε, 2 μέτρα παιδί μπρατσαράς, γιατί κλαις;
– Πέθανε η μανούλα μου του απαντάει ο σφίχτης για να μην δείξει ότι έχει
κλάσει από το πιπέρι. είπα να φάω λίγο αλλά δεν πάει μπουκιά κάτω. θες το
άλλο το πιτόγυρο να μην πάει χαμένο;

Το ξετυλίγει με λιγούρα ο άστεγος και κόβει μια δαγκωνιά το μισό σουβλάκι.
και δωστου τα κλάματα ποτάμι όπως ήταν λογικό.

Και του λέει ο σφίχτης:

– Καλά ρε φίλε η δική μου η μάνα πέθανε εσύ γιατί κλαις;;;

– Κλαίω επειδή πέθανε η μάνα σου και δεν έχω τι να σου γ….ω τώρα..!

Ο Τοτός σε κορυφαίο ανέκδοτο: Ο Τοτός, γνωστός σκανταλιάρης μέσα στη τάξη, βρήκε για άλλη μια φορά “ασχολία”, αυτή τη φορά με τη νεαρή δασκάλα του

– Κάποια στιγμή του πέφτει κάτω το μολύβι του και ζητάει από τη δασκάλα του να του το πιάσει.

– Σκύβει εκείνη και ο Τοτός βλέπει το βρακί της, που ήταν κόκκινο.

Φωνάζει λοιπόν αυτός:

– “Ζήτω ο Ολυμπιακός.”

Την επόμενη μέρα συνέβη το ίδιο αλλά η δασκάλα του φορούσε πράσινο βρακί, φωνάζει:

– “Ζήτω ο Παναθηναϊκός.”

Την άλλη μέρα συνέβη το ίδιο αλλά η δασκάλα φορούσε κίτρινο βρακί, φωνάζει και αυτός:

– “Ζήτω η ΑΕΚ.”

Την επόμενη μέρα συνέβη το ίδιο αλλά είδε ότι η δασκάλα δεν φορούσε βρακί, φώναξε λοιπόν:

– “Ζήτω τα μουστάκια του Κολοκοτρώνη!”