Ανέκδοτο με βιολιτζή: Ένας στη Βέροια έπαιζε βιολί μα κάθε φορά πού έπαιζε, του σηκωνόταν. Αποφασίζει λοιπόν, να πάει σε γιατρό στην Θεσσαλονίκη να λύσει το πρόβλημα
Ο γιατρός τον εξετάζει, του λέει ότι δεν μπορεί να βγάλει διάγνωση και έτσι τον στέλνει σε ψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος τον εξέτασε, δεν μπόρεσε ούτε αυτός να βγάλει διάγνωση και τον παρέπεμψε σε καθηγητή πανεπιστημίου στην Αθήνα. Παίρνει και ο ασθενής το βιολί του και μια και δυο, πάει στον επιστήμονα.
– “Γιατρέ μου το πρόβλημα έχει ως εξής: …… Κάνε με καλά σε παρακαλώ γιατί η δουλειά που κάνω είναι σκληρή και δεν αντέχω. Το φαντάζεσαι γιατρέ μου, να παίζω συνέχεια σηκωμένος;”
Τον εξετάζει ο γιατρός και του λέει πως δεν έχει κάτι το παθολογικό. Συνεχίζοντας τις εξετάσεις, κάποια στιγμή του λέει:
– “Για παίξε μου λίγο βιολί.”
Κάθεται απέναντι ο άρρωστος και αρχίζει να παίζει βιολί.
Ύστερα από λίγο τον σταματάει ο επιστήμονας θριαμβολογώντας:
– “Το βρήκα, το βρήκα! Φίλε μου, το παθαίνεις αυτό γιατί παίζεις σαν μο@νί. Μου σηκώθηκε και εμένα!”.
Ανέκδοτο με βιολιτζή: Το παίξιμο και οι σηκωμάρες
Ανέκδοτο με προσευχή: Ένας άντρας προσεύχεται στο Θεό
-Κύριε, λυπήσου με, εγώ δουλεύω σαν σκυλί και η γυναίκα μου είναι αραχτή στο σπίτι. Θα σού χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη αν μας άλλαζες, εμένα με εκείνη, έτσι για να καταλάβει πόσο σκληρή είναι η ζωή ενός άντρα.
Ο Θεός τον λυπήθηκε, τον εισάκουσε και “παφ” το άλλο πρωί ξυπνάει «γυναίκα», ετοιμάζει το πρωινό, φκιάνει μερικά σάντουιτς για τον άντρα της να τα πάρει μαζί του, ξυπνάει τα παιδιά για το σχολείο, γεμίζει το πλυντήριο, βγάζει το κρέας απ’ την κατάψυξη, πάει τα παιδιά στο σχολείο, περνάει από την τράπεζα, βγάζει λεφτά, πληρώνει κάτι λογαριασμούς ΔΕΚΟ, παίρνει τα ρούχα απο το καθαριστήριο και πετάγεται στα γρήγορα στη λαϊκή.
Κάνει έτσι, είχε πάει δώδεκα, στρώνει τα κρεβάτια, βγάζει τα ρούχα απ το πλυντήριο, βάζει δεύτερη παρτίδα, πάει να πάρει τα παιδιά απ το σχολείο, στο δρόμο κάτι ζήτησαν και δεν
τους το πήρε, γκρίνια και καυγάς, γυρίζουν σπίτι, τα βάζει να φάνε, πλένει τα πιάτα, απλώνει την μπουγάδα, μέσα, γιατί έξω έβρεχε, διαβάζει κάμποσο τα παιδιά, ρίχνει λίγο σίδερο, ετοιμάζει το φαγητό, στρώνει τραπέζι, τρώνε, κοιτάει να πλυθούνε τα παιδιά και τα βάζει για ύπνο.
Στις 9 ήταν τέζα, έτοιμη για ύπνο… αλλά της την πέφτει ο σύζυγος και… τον ευχαρίστησε και αυτόν.
Την άλλη μέρα το πρωί ξαναπροσεύχεται:
– Κύριε, έκανα μεγάλο λάθος μ’ αυτό που σού ζήτησα. Δεν το αντέχω. Σε παρακαλώ
ξανακάνε με αυτό που ήμουνα.
Και ο Θεός:
– Γιε μου, φυσικά και θα σε ξανακάνω αυτό που ήσουνα ΟΜΩΣ υπάρχει μια μικρή
λεπτομέρεια… πρέπει να περιμένεις εννιά μήνες γιατί χθες το βραδύ έμεινες
έγκυος.
