Ανέκδοτο με ζωγράφους: Μια παρέα ζωγράφων αρχίζει τις ιστορίες του… Αισώπου. Κάποια στιγμή και ενώ έχουν ακουστεί κάποιες, λέει ο ένας
-Εγώ πήρα ένα ξύλο, το έβαψα με τα χρώματα του μάρμαρου, το έριξα στη
θάλασσα και αυτό βούλιαξε! Λέει ο ένας.
-Α! Εγώ να δείτε! Ζωγράφισα ένα φίλο μου τόσο ζωντανό, που αναγκάζομαι κάθε
δύο μέρες να του ξυρίζω τα γένια… λέει ο άλλος!
Ανέκδοτο με ζωγράφους: Ποιος λέει αλήθεια;
Ανέκδοτο Πρωτοχρονιάς: Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς ένα ζευγάρι βρέθηκε σε ένα πηγάδι σε χωριό της Πελοποννήσου
Ο άνδρας έσκυψε πάνω από το πηγάδι έκανε μια ευχή και πέταξε ένα νόμισμα.
Ύστερα πήγε και η γυναίκα και πριν προλάβει να πει την ευχή έπεσε μέσα στο πηγάδι.
Ο σύζυγος έμεινε για λίγο άφωνος και μετά χαμογέλασε και είπε εντυπωσιασμένος:
– Τελικά αυτό το πηγάδι δουλεύει πραγματικά!
Ανέκδοτο με χωριανό: Έρχεται στην Αθήνα κάποιος από το χωριό του, με σκοπό να τακτοποιήσει κάποιες δουλειές
Συναντάει ένα χωριανό του, που μένει πλέον μόνιμα στην πόλη.
– “Α! Κώστα μου”, του λέει “θα έρθεις οπωσδήποτε σπίτι μου στη Γλυφάδα να τα πούμε.”
– “Εντάξει. Αν προλάβω να τελειώσω τις δουλειές μου, θα έρθω. αλλά πως;”
– “Ή από Συγγρού ή από Βουλιαγμένης”, του απαντάει ο φίλος του.
Λοιπόν, αφού τελείωσε τις δουλειές του, ξεκινάει να πάει στη Γλυφάδα. Φτάνοντας στις στήλες του Ολυμπίου Διός, ρωτάει έναν περαστικό.
– “Φίλε, πως θα βγω στη Συγγρού;”
– “Ααααα. Πολύ απλό αυτό. Θα βάλεις ψηλοτάκουνα παπούτσια, θα βάψεις τα μαλλιά και τα χείλη σου, θα φορέσεις μια κοντή – προκλητική φούστα και θα βγεις.”
– “Καλά άστο φιλαράκι”, του απαντάει. “Θα πάω από Βουλιαγμένης!”
