Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει. Ένας πολύ ελεεινός και κακός τύπος δικαζόταν και ο δικαστής απευθυνόμενος σε αυτόν του λέει
-Κατηγορείσαι ότι σκότωσες μια δασκάλα με ένα αλυσοπρίονο…
-Παλιοψεύτη! Ακούγεται μια φωνή από το βάθος της αίθουσας του δικαστηρίου.
-Ησυχία στο ακροατήριο, φωνάζει ο δικαστής, και κοιτάζει πάλι τον
κατηγορούμενο λέγοντας του:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες το παιδί που μοιράζει τις εφημερίδες με
ένα φτυάρι…
-Παλιομίζερε! Ακούγεται η ίδια φωνή από το βάθος της αίθουσας του
δικαστηρίου.
-Είπα ησυχία!
Φωνάζει ο δικαστής, κοιτάζει πάλι τον κατηγορούμενο και του λέει:
-Κατηγορείσαι επίσης, ότι σκότωσες και ένα ταχυδρόμο με ένα ηλεκτρικό
τρυπάνι…
-Εγωιστικό γαϊδούρι! Ξεφωνίζει ο ίδιος τύπος.
-Τι ξεσπάσματα είναι αυτά κύριε μου; Ρωτά ο δικαστής.
-Κύριε Δικαστά, είμαι γείτονας του κατηγορούμενου 10 χρόνια τώρα, και ξέρετε… ποτέ δε μου δάνεισε ένα εργαλείο όταν το χρειαζόμουν.
Ανέκδοτο με ψεύτη: Η δίκη είχε ξεκινήσει
Ανέκδοτο της ημέρας με τζίνι: Ένας άντρας περπατάει στο δρόμο όταν σκοντάφτει πάνω σε ένα λυχνάρι. Το τρίβει όλος περιέργεια και εμφανίζεται ένα τζίνι
– Με ελευθέρωσες και σε ευχαριστώ, του λέει το τζίνι. Έχεις δικαίωμα για μια ευχή!
Ο άντρας σκέφτεται και του λέει:
– Πάντα ήθελα να πάω στην Ιαπωνία, όμως φοβάμαι να μπω σε αεροπλάνο και σε καράβι, για αυτό θέλω να κατασκευάσεις μια γέφυρα για να πάω με το αυτοκίνητο.
– Χα χα χα χα! Αυτό που ζητάς είναι αδύνατο…λέει το τζίνι. Σκέψου μόνο πόσο τσιμέντο χρειάζεται πόσο βαθιά πρέπει να μπουν οι κολόνες, άλλη ευχή πες μου!
– Ωραία λοιπόν επιθυμώ να μπορώ να καταλαβαίνω τις γυναίκες και πως να τις κάνω πραγματικά ευτυχισμένες.
Τότε του λέει το τζίνι…
– Στην γέφυρα που λέγαμε θέλεις 2 ή 4 λωρίδες;
