—
Ήταν ένας τύπος που ήταν μπετόβλακας και από μικρός έπαιρνε τους χειρότερους βαθμούς στην τάξη του.
Κάποια στιγμή όταν μεγάλωσε αποφάσισε να σπουδάσει αστροναύτης.
Προσπαθούσε, προσπαθούσε ώσπου μετά από δεκαπέντε χρόνια αδιάκοπης μελέτης τον καλούν στην πρώτη του πτήση στο διάστημα.
Μαζί του, στο διαστημόπλοιο του δίνουν και έναν πίθηκο.
Ο τύπος όπως και ο πίθηκος είχαν από έναν φάκελο με οδηγίες στα χέρια τους που θα τον άνοιγαν όταν θα έφταναν στο διάστημα.
Πράγματι, όταν πια έφτασαν στο διάστημα, ο πίθηκος ανοίγει το φάκελό του, τον διαβάζει προσεκτικά και μετά αρχίζει να πατάει κουμπιά,
να τραβάει μοχλούς, να ελέγχει οθόνες και να πληκτρολογεί στο κομπιούτερ.
Ο τύπος απορημένος με τις ικανότητες του πίθηκου απορεί τι απέμεινε να κάνει αυτός??
Ανοίγει και αυτός τον φάκελό του, βγάζει το χαρτί από μέσα, το ξεδιπλώνει και διαβάζει….
“Μεγάλε να μην ξεχάσεις να ταίζεις τον πίθηκο
γιατί έτσι και ψοφήσει δεν θα γυρίσεις πίσω ποτέ.”
