—
Μια μέρα, στην απέραντη πολυκοσμία του ανθρώπινου σώματος, τα ζωτικά όργανα – μέλη αποφάσισαν να βγάλουν αρχηγό. Το σκηνικό ήταν φαντασμαγορικό, σαν μια εσωτερική συνέλευση από ό,τι πιο θαυμαστό έχει να προσφέρει η φύση.
Η Καρδιά, το πιο τολμηρό και δυναμικό όργανο, είπε: “Θα πρέπει να είμαι εγώ ο αρχηγός, γιατί δίχως εμένα να τροφοδοτώ το σώμα με αίμα, κανένας από εσάς δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει”.
Ο Εγκέφαλος, ωστόσο, αμφισβήτησε την Καρδιά, λέγοντας: “Είμαι εγώ που σας καθοδηγώ, σας δίνω οδηγίες και σας κάνω να λειτουργείτε συντονισμένα. Χωρίς εμένα, όλα θα ήταν χάος”.
Τα Πνευμόνια, με τη σειρά τους, παρατήρησαν: “Αλλά χωρίς τον καθαρό αέρα που παρέχουμε, η Καρδιά δεν θα μπορούσε να αντλήσει οξυγόνο και ο Εγκέφαλος θα σταματούσε να λειτουργεί”.
Και έτσι, το κάθε όργανο παρουσίασε τον ισχυρισμό του για την ηγεσία, η Σπλήνα, το Ήπαρ, το Στομάχι, οι Νεφροί, οι Όρχεις και η Προστάτης. Καθένα με τον ιδιαίτερο ρόλο του στην επιβίωση και τη λειτουργία του σώματος.
Μέχρι που, τα Πόδια, που είχαν παραμείνει σιωπηλά μέχρι τότε, είπαν: “Κανείς από εσάς δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αν δεν μπορούσαμε να μεταφέρουμε το σώμα από το ένα μέρος στο άλλο, να επιτρέπουμε την κίνηση και τη δραστηριότητα”.
Αρχισαν να τσακώνονονται για την αρχηγία…. πετάγεται και η κoupάδα και λέει:
– Εγώ πρέπει να γίνω αρχηγός μου πάει καλύτερα.
Τα υπόλοιπα μέλη κοιτάχτηκαν και έσκασαν στα γέλια χλεύαζοντας την κoυράδα που ήθελε να γίνει αρχηγός….
Η κoυράδα τότε θύμωσε και αρνήθηκε να βγει για 4 μέρες!
Τότε η καρδιά άρχισε να χτυπάει γρήγορα το μυαλό θόλωσε… το στομάχι φούσκωσε κι άρχισε να πονάει και τα πόδια άρχισαν να λυγίζουν και να τρέμουν !
Τότε ΟΛΟΙ αποφάσισαν να κάνουν την κouράδα ΑΡΧΗΓΟ!
