—
Μπαίνει μια μέρα ένας παπάς σε ένα κομμωτήριο πολυτελείας, κάπου πίσω από το Hilton για ένα γενικό service. Πραγματικά τον περιποιούνται άψογα, λούσιμο, κούρεμα, γενειάδα, μουστάκι, τα πάντα. Πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα (και από τα γλυκύτατα πλάσματα που του χαμογελάγανε), ο ιερωμένος ρωτάει τι χρωστάει.
– Τίποτα πάτερ, του λέει χαμογελώντας ευγενικά ο ιδιοκτήτης. Είναι προσφορά του καταστήματος στην ενορία μας.
Την άλλη μέρα το πρωί, όταν πάει να ανοίξει το κατάστημά του ο κομμωτής βρίσκει ένα μεγάλο δέμα με Αγιες Γραφές και άλλα βιβλία να τον περιμένει στην είσοδο, μαζί με ένα ευχαριστήριο σημείωμα.
Λίγες μέρες μετά έρχεται να κουρευτεί ένας ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας. Και αυτός, μετά από την καταπληκτική περιποίηση του καταστήματος, όταν ρωτάει για το μπακοτσέτουλο παίρνει την ευγενική απάντηση:
– Δεν χρωστάτε τίποτα. Είναι μια μικρή προσφορά για το τόσο σημαντικό έργο της αστυνομίας στη πόλη μας.
Και πάλι την άλλη μέρα το πρωί, βρήκε ο κομμωτής ένα κιβώτιο μπύρες και ένα σημείωμα που έλεγε “Να τις πιείτε στην υγειά μου”
Δεν περνάει μια βδομάδα και κάνει την εμφάνισή του ένας βουλευτής. Οργασμός στο κομμωτήριο ! “Από εδώ περάστε, από εκεί καθίστε”, το μισό προσωπικό ασχολείτο με τον καλλωπισμό του. Φυσικά, όπως αναμένετο, όταν ρώτησε πόσο κάνει, πήρε την γνωστή πια ευγενική απάντηση του γαλαντόμου επιχειρηματία.
– Μα τι λέτε κύριε βουλευτά μου, χαρά μου να μπορέσω να προσφέρω κι εγώ κάτι στη χώρα μου. Είναι προσφορά του καταστήματος.
Την άλλη μέρα το πρωί, όταν πήγε να ανοίξει το μαγαζί του ο άνθρωπος, βρήκε … δέκα βουλευτές να περιμένουν ουρά για κούρεμα.
