—
Μια ωραία μέρα ένας παπάς και ένας χωριάτης κουβεντιάζανε κάτω από ένα δέντρο όταν ξαφνικά δέχτηκε ένα μικρό ενθύμιο από ένα πουλάκι. Ο χωριάτης άρχισε να βλαστιμάει.
-Τέκνο μου, τέκνο μου! τον μάλωνει ο παπάς… πως μιλάς έτσι;
– Πρέπει πάντοντε να υμνείς τα έργα του Θεού, του λέει ο παπάς.
– Μα, τι θέλεις τώρα γέροντα; του απάντα ο χωριάτης.
– Μου λνες α υμνήσω το Θεό για αυτό που έπαθα;
– Σκέψου τέκνο μου… είπε ο παπάς πολύ σοβαρά ότι ο Παντοδύναμος με τη Σοφία του δεν έδωσε φτερά στις αγελάδες.
