—
Στο δικαστήριο, στον Πόντιο κατηγορούμενο
– Ομολογείς ότι εγκατέλειψες τη γυναίκα σου και αδιαφορείς για την συντήρηση της;
– Το ομολογώ κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν άντεχα άλλο , μιλούσε, μιλούσε…
συνέχεια
– Δεν το ξέρεις πως κάθε πολίτης, άντρας ή γυναίκα έχει δικαίωμα να μιλάει όσο θέλει;
– Μα η γυναίκα μου δεν έκλεινε ποτέ το στόμα της. Πρωί , μεσημέρι , βράδυ, όλη την νύχτα, η γλώσσα της δεν σταματούσε στιγμή.
– Σας είπα η υπομονή μου είχε εξαντληθεί
– Και για ποιοι πράγμα μιλάει τόσο πολύ;
Και ο Πόντιος κουνάει θλιμμένα το κεφάλι
– Δεν το λέει κύριε Πρόεδρε… Δεν το λέει!
