Ανεκδοτο: Πάει ο τύπος σ’ ένα ιερέα για να εξομολογηθεί. Του λέει ο ιερέας:

Ανεκδοτο: Πάει ο τύπος σ’ ένα ιερέα για να εξομολογηθεί. Του λέει ο ιερέας:

Πάει ο τύπος σ’ ένα ιερέα για να εξομολογηθεί. Του λέει ο ιερέας:

– Πες μου, τέκνον μου, τι αμαρτία πιστεύεις ότι έχεις κάνει;

Ο τύπος αρχίζει να μιλά:

-Πήγα μια μέρα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου, για να πάμε βόλτα.

Αυτή όμως έλειπε. Ήταν εκεί η μεγάλη της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή στο σπίτι,

μόνος εγώ, έγινε το κακό.

– Μα παιδάκι μου, με τη μεγάλη αδελφή της αρραβωνιαστικιάς σου πήγες να το κάνεις.

– Δεν ήταν μόνο αυτό, συνεχίζει ο μεταμελημένος τύπος, που συνεχίζει ακάθεκτος.

– Την άλλη μέρα που πήγα ήταν εκεί η μικρή της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή,

μόνος εγώ, δεν άργησε να γίνει το… κακό.

Ο πάτερ άκουγε και δεν πίστευε στ’ αυτιά του.

– Τέκνον μου, είναι βαριά τα κρίματά σου, αμφιβάλλω αν συγχωρεθούν.

Ο τύπος όμως δεν είχε τελειώσει:

– Ξέρετε, πάτερ, κι άλλη μια φορά πήγα σπίτι και βρήκα μόνη τη μητέρα της.

Τι να σας πω. Μόνος εγώ, μόνη αυτή, έγινε το κακό.

Σε κάποια στιγμή ο τύπος σηκώνει το κεφάλι του, αλλά ο παπάς έχει γίνει άφαντος.

– Γιατί, πάτερ, κρυφτήκατε εκεί πίσω, αναρωτιέται ο τύπος. Κι ο παπάς έντρομος.

– Μόνος εγώ, μόνος εσύ, άσε να μη γίνει καμιά στραβή…!