—
Ήταν ένας βιομήχανος λεφτάς και έλεγε στο φίλο του ότι θέλει να μπιιιπ μια τ@να.
– Φίλε μου να πας στη Λολίτα είναι η καλύτερη.
Πάει την άλλη μέρα ο βιομήχανος στη Λολίτα και της λέει
– Γεια σου Λολίτα θλω να μου πάρεις μια πίπ@.
Κάνουν ότι κάνουν και μόλις τελειώνουν του λέει:
– Η ταρίφα μου για π$πες είναι 100.000 δρχ.
– Είσαι ακριβή αλλά έκανες….
καλή δουλειά!
Τον πάει στο παράθυρο και του λέει:
– Βλέπεις εκείνες τις πολυκατοικίες απέναντι;
– Δικές μου είναι.
– Τις αγόρασα με τα λεφτά που μου δίνουν όσοι τους παίρνω π$πα!
Πάει την άλλη μέρα πάλι και της λέει ότι θέλει να την γ@μ$σει από πίσω.
Τελειώνουν και του λέει ότι πρέπει να πληρώσει 250.000 δρχ.
-Είσαι πολύ ακριβή αλλά χαλάλι σου έκανες καλή δουλειά.
– Τον πάει πάλι στο παράθυρο και δείχνοντας έξω του λέει:
– Εκείνο το χωριό στο βουνό το βλέπεις; Το αγόρασα με τα λεφτά που μου δίνουν όσοι με γ@μ@νε από πίσω.
– Πάει και την άλλη μέρα ο βιομήχανος στη Λόλα και της λέει:
– Θέλω να σε γ@μ*σω από μπροστά.
– Τον πάει αμέσως στο παράθυρο και δείχνοντας έξω του λέει:
– Βλέπεις εκείνη τη τεράστια πόλη στη θάλασσα;
– Λοιπόν αυτή θα ήταν δικιά μου αν είχα μ)υν# !