—
Γυρνάει ο ήρωας μας 7.00 το πρωί σπίτι του περπατώντας στα νύχια και προσπαθώντας να μην κάνει τον παραμικρό θόρυβο, μονο και μόνο για να βρεί τη σύζυγο του να τον περιμένει πίσω απο την πόρτα.
– Που ήσουνα Σουπερμαν μου; 7 η ώρα το πρωί πήγε!
– Μα αγάπη μου δεν σου είχα πει οτι…
είχαμε συνέδριο με εκείνους τους πολύ σημαντικούς πελάτες απο την Ιαπωνία;
– Καλά ρε Σούπερμαν μου μέχρι τί ώρα είχατε συνέδριο; 8.00; 9.00; Είναι 7 η ώρα το πρωί!
– Ε, κουκλίτσα μου δεν θα πηγαίναμε τους πελάτες κάπου για…
ένα ποτό να συζητήσουμε τους όρους της συμφωνίας καλύτερα;
– Εντάξει Σούπερμαν, τους πήγατε για ποτό μέχρι τις 10.00, αντε 10.30. Μετά πού ήσουνα; Είναι 7 η ώρα το πρωί, ρε γαμώτο!
– Ρε αγαπούλα μου, για να γιορτάσουμε την συμφωνία μας πήγαμε σε μια ταβέρνα να φάμε.
– Και μέχρι πότε Σούπερμαν είσασταν στην ταβέρνα; 12.00; 1.00; Έχει πάει 7 το πρωί πια!!
– Μα είσαι σοβαρή; Ήρθανε οι άνθρωποι τόσο δρόμο απο την Ιαπωνία και δεv θα τους πηγαίναμε στα μπουζούκια να γλεντήσουν;
– Αντε οτι κάτσατε στα μπουζούκια μεχρι τις 3.00,άντε 4.00. Μέχρι τώρα πού ήσουν ρε Σούπερμαν;
– Ε ύστερα απο τόσα ξίδια, καρδούλα μου, πήγαμε να φάμε ενα πατσά να στρώσει το στομάχακι μας.
– Έστω οτι τρώγατε πατσά μέχρι τις 5.00-5.30 Σούπερμαν, έχει πάει 7.00 το πρωί πλέον.
– Μα, ύστερα, φώς μου, πηγαμε για κουλούρι στην Ομόνοια και με την κίνηση μέχρι να φτάσω εδώ πήγε 7.00. Πές μου όμως, γιατί με λές Σούπερμαν συνέχεια;
– Γιατί μονο ο Σούπερμαν και εσύ φοράτε το ΣΩBPAKO έξω απο το παντελόνι!
