—
O Κυριάκος ήταν ένας Έλληνας μετανάστης που είχε δουλέψει όλη τη ζωή του, ότι έβγαζε το έκανε κομπόδεμα αλλά ήταν απίστευτα τσιγκούνης και δε χαιρόταν τα χρήματά του.
– Κάποτε αρρώστησε σοβαρά και λίγο πριν πεθάνει λέει στη σύζυγό του.
– Κούλα όταν πεθάνω θέλω να μαζέψεις όλα μου τα χρήματα και να τα βάλεις στην κάσα.
– Θέλω να πάρω τα λεφτά μαζί μου στην επόμενη ζωή.
– Έτσι έπεισε τη Κούλα να του υποσχεθεί με όλη της την καρδιά πως όταν εκείνος θα πέθαινε αυτή θα φρόντιζε να βάλει όλα τα χρήματα στην κάσα μαζί του.
– Όταν λοιπόν κάποια στιγμή πέθανε ο Κυριάκος ήταν ξαπλωμένος στο φέρετρο η γυναίκα του καθόταν εκεί δίπλα μαυροντυμένη φωνάζοντας – Κυριάκο αγάπη μου πού πας;…
και η κολλητή της φίλη Λίτσα καθόταν δίπλα της.
– Όταν τελείωσε η τελετή και την ώρα που ο παπάς ετοιμαζόταν να κλείσει το φέρετρο η σύζυγος φωνάζει:
– «Μια στιγμή!.
– Η Κούλα τότε έβαλε ένα μικρό μεταλλικό κουτί μέσα στο φέρετρο.
– Και μετά ο παπάς έκλεισε το φέρετρο και άρχισαν να το κατεβάζουν.
– Της λέει η Λίτσα…
– Κούλα ξέρω ότι δε θα ήσουν τόσο χαζή ώστε να βάλεις όλα τα λεφτά του μέσα στο φέρετρο μαζί του.
– Άκου Λίτσα μου…είμαι Χριστιανή Ορθόδοξη και δε μπορώ να αθετήσω τον λόγο μου.
– Υποσχέθηκα στον Κυριάκο ότι θα του έβαζα τα χρήματά του στην κάσα του.
– Μου λες δηλαδή ότι έβαλες όλα τα λεφτά στην κάσα του;
– Φυσικά και το έκανα.
– Τα μάζεψα όλα μαζί τα έβαλα στον λογαριασμό μου και του έκοψα μία επιταγή. Αν μπορεί να την εξαργυρώσει θα μπορεί να τα ξοδέψει κιόλας.
