Ο λύκος και η κοκκινοσκουφίτσα

Περπατά η κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος και πίσω από έναν κορμό δέντρου βλέπει το μεγάλο κακό λύκο. Πάει κοντά και του λέει
– Τι μεγάλα μάτια που έχετε, κ. λύκε!
Ο λύκος σηκώνεται όρθιος και απομακρύνεται.
Παρακάτω στο μονοπάτι του δάσους, η κοκκινοσκουφίτσα βλέπει πάλι το λύκο. Τούτη τη φορά, πίσω από μια ρίζα που προεξείχε απ’ το έδαφος.
– Τι μεγάλα αυτιά που έχετε κ. λύκε, είπε η κοκκινοσκουφίτσα.
Πάλι ο λύκος σηκώνεται και φεύγει.
Ενα χιλιόμετρο παρακάτω στο μονοπάτι η κοκκινοσκουφίτσα βλέπει το λύκο πάλι, πίσω από ένα θάμνο.
– Τι τεράστια δόντια που έχετε, κ. λύκε.
Τότε ο εκνευρισμένος μεγάλος, κακός λύκος πετάγεται όρθιος και ουρλιάζει:
– Θα είχες την ευγενή καλοσύνη να εξαφανιστείς από μπροστά μου κοριτσάκι; Απ’ το πρωί προσπαθώ να χέσω..!!