Ανέκδοτο: Ήτανε μια φορά ένας χωρικός λίγο βραδύγλωσσος

Ήτανε μια φορά ένας χωρικός λίγο βραδύγλωσσος.

Έρχεται κάποια μέρα στην Αθήνα και πάει στο Ιατρικό Κέντρο εκεί στο Μαρούσι. Πλησιάζει τη κοπέλα στην

είσοδο και της λέει:

– Ωρι-ρι-ριλά θέλω.

Η κοπέλα τον καθοδηγεί και σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο γραφείο του γιατρού να του εξηγεί το

πρόβλημά του:

– Εγώ-γώ γιατρέ μου έχω κο-κο-κότες και πα-πα-πάπιες. Τις έχω μέσα στο κο-κο- κοτέτσι και το πρω-πρωί

τις βγάζω και το βρα-βράδι τις ξα-ξα-ξαναβάζω πα-πα-πάλι.

Ο γιατρός τον κοιτάει περίεργα, γιατί εκτός του ότι σπάζεται με το ρατάρισμα, δεν βλέπει και τι τον

ενδιαφέρουν αυτόν τα πουλερικά.

– Ωραία όλα αυτά κύριέ μου και χαίρομαι για σας, του λέει. Δεν βλέπω όμως εγώ που μπορώ να

βοηθήσω.

– Πε-πε-περίμενε γιατρέ μου, του λέει ο χωρικός. Το πρω-πρωί που λές τους ανοίγω την πο-πο-πόρτα

και φωνάζω «Πα, πα, Πα» και έξω οι Πα-πα-πάπιες !! Με-με-μετά ξξξξαναφωνάζω «Κο, κο, κο» και έξω κι

οι κο-κο-κότες.

– Εμένα τι με κόφτει άνθρωπέ μου τι κάνεις εσύ με τις πάπιες και τις κότες;, διαμαρτύρεται ο γιατρός που

αρχίζει να εκνευρίζεται χοντρά. Γιατρός είμαι δεν είμαι πτηνοτρόφος !!

– Μη-μη-μη βιάζεσαι θα σου εξξξξξηγη- γήσω, συνεχίζει απτόητος ο χωρικός. Το βρα-βράδι

ξξξξανανοίγω τη πο-πο-πόρτα και φωνάζω «Πα, πα, Πα» και μέσα οι Πα-πα- πάπιες !! Με-με-μετά «Κο,

κο, κο» και μέσα κι οι κο-κο-κότες… εκτός από μια.

– Ε βάλτην κι αυτήν τη μία μέσα να κάνουμε και καμμιά δουλειά !!, διακόπτει ο γιατρός που έχει πάρει

ανάποδες.

– Δε-δεν μπαίνει με τι-τι-τίποτα η κα-κα- καριόλα με-με-μέσα, επιμένει ο «ασθενής». Το Χρι-χρι-χριστό

σου, αρχίζω το-το-τότε εγώ, τη Πα-Πα-Παναγί… έξω οι πα-πάπιες.