—
Ένας Έλληνας τρώει το δείπνο σε ένα εστιατόριο όταν ένας Αμερικάνος τουρίστας μασώντας προκλητικά τσίχλα έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του.
– Ο ΄Έλληνας τον αγνοεί και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.
– Aμερικάνος: Τρώτε ολόκληρο το ψωμί εσείς οι Έλληνες;
– Έλληνας (βαριεστημένα): Ναι.
– Αμερικάνος: Εμείς όχι.
– Τρώμε μόνο το εσωτερικό το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ το ανακυκλώνουμε το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.
– Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.
– Αμερικάνος: Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;
– Έλληνας: Φυσικά.
– Αμερικάνος: Εμείς….
πάλι όχι.
– Τρώμε φρέσκα φρούτα.
– Τα υπολείμματα κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.
– Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει.
– Και ρωτά με τη σειρά του. Έλληνας: Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού π^δήξετε; Αμερικάνος: Τα πετάμε φυσικά.
– Έλληνας: Εμείς…
όχι.
– Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους.
– Αυτά με άρωμα φρούτων γίνονται ανάρπαστα!
